I Komunia Św.
Komunia św. jest pierwszym celem sakramentu Eucharystii: „Ja jestem chlebem żywym, który z nieba zstąpił; jeśli ktoś będzie spożywał ten chleb, żyć będzie na wieki. A chleb, który ja dam, to ciało moje za życie świata” (J 6, 51).
Eucharystia jest sakramentem na co dzień. Lecz żeby mieć dostęp do tego chleba, potrzebne jest przygotowanie, czyli wtajemniczenie do chrześcijańskiej społeczności. Dlatego można powiedzieć, że Eucharystia jest szczytem inicjacji chrześcijańskiej. Jest ona, obok chrztu i bierzmowania, zgodnie z wielowiekową tradycją Sakramentem Wtajemniczenia.
Znaczenia sakramentu
Jezus powiedział: Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli ktoś spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który ja dam, jest moje ciało, wydane za życie świata. (J 6, 51).
Uczta, w czasie której uczniowie Chrystusa powtarzali Jego słowa i spożywali chleb i wino przemienione w Jego Ciało i Krew, początkowo nazywana była Łamaniem Chleba. Stopniowo została ona połączona z lekturą Słowa Bożego i modlitwami, tworząc obrzędy Mszy świętej. Eucharystia nie jest tylko przypomnieniem Ostatniej Wieczerzy. Wierzymy, że Duch Święty rzeczywiście przemienia chleb i wino w Ciało i Krew Chrystusa, choć nie zmienia się ich zewnętrzna postać. Ciało i Krew są ofiarowywane Bogu Ojcu; jest to uobecnienie ofiary złożonej przez Jezusa na krzyżu. Msza święta jest więc uczestnictwem w śmierci Chrystusa, a także w Jego zmartwychwstaniu.
Pierwsza Komunia Święta w Parafii
Pierwsza Komunia Święta jest wielkim wydarzeniem dla parafii i dla całej rodziny, która przeżywa spotkanie dziecka z Jezusem Eucharystycznym. Przez cały rok katechetyczny, począwszy od września, przygotowujemy się do tego wyjątkowego dnia i święta.
Do Pierwszej Komunii przystępuje dziecko przygotowane, które świadomie i w pełni będzie uczestniczyło w Eucharystii. Ten dar zmienia życie człowieka i jednoczy go z Bogiem. Od tego momentu możemy zawsze zbliżać się do ołtarza i przyjmować Chrystusa do swojego serca.
Rodzice i bliscy powinni towarzyszyć dziecku w tej niepowtarzalnej drodze zgłębiania tajemnicy sakramentu Eucharystii. Jest rzeczą ważną, by rodzice, którzy są pierwszymi katechetami swoich dzieci, mieli w całej pełni świadomość swojej odpowiedzialności za jak najlepsze ich przygotowanie do tego sakramentu. Temu wszystkiemu mają służyć między innymi katechezy parafialne dla dzieci pierwszokomunijnych. Fundamentem zawsze będzie wspólna niedzielna Msza Święta w kościele, która – jak poucza nas Kościół – jest źródłem i szczytem życia chrześcijańskiego.
Przygotowanie do sakramentu:
- uczestnictwo w katechezie
- Uczestnictwo w coniedzielnej Mszy św., oraz w Święta i Rekolekcje
- udział w comiesięcznych spotkaniach w parafii
- „zaliczenie” przewidzianych pytań, bądź wiedzy i pacierza
- dostarczenie dokumentów: RODO oraz świadectwa Chrztu św. (jeśli dziecko było chrzczone poza naszą parafią)
Rachunek sumienia dla dziecka pierwszokomunijnego
Przypomnij sobie, co dobrego wydarzyło się w twoim życiu. Czy były jakieś spotkania, uroczystości, wyjazdy, które zapamiętałeś? Czy w tym czasie dzięki tobie komuś było lepiej, czy udało ci się komuś sprawić radość? Podziękuj za to Panu Bogu.
Podziękuj Panu Bogu za to, że jest twoim kochającym Ojcem. Zastanów się:
- Czy myślisz o Nim? Czy mówisz Mu, że Go kochasz? Czy ufasz Mu, że troszczy się o ciebie?
- Czy modlisz się codziennie? Czy w modlitwie pamiętasz o swoich bliskich?
- Czy na Mszy świętej starasz się skupić, słuchasz czytań i Ewangelii i nie przeszkadzasz innym?
- Jak często przystępujesz do spowiedzi? Czy nie zaniedbujesz tego sakramentu?
- Czy imię Boże wypowiadasz z szacunkiem?
Podziękuj dobremu Bogu za swoich rodziców i dziadków. Zastanów się:
- Czy z twojego zachowania mogą poznać, że ich kochasz?
- Czy słuchasz tego, co ci radzą?
- Czy jesteś dla nich życzliwy?
- Czy nie zasmucasz ich swoim zachowaniem - marudzeniem, uporem lub złością?
- Czy im chętnie pomagasz?
Podziękuj Panu Bogu za swoje rodzeństwo. Zastanów się:
- Czy jesteś dla rodzeństwa dobry?
- Czy pomagasz rodzeństwu?
- Czy chcesz mieć wszystko, co najlepsze dla siebie?
- Czy przepraszasz rodzeństwo i czy umiesz przebaczyć, jak się pokłócicie?
Podziękuj Bogu za przyjaciół, koleżanki i kolegów. Zastanów się:
- Czy dobrze o nich myślisz?
- Czy nie obgadujesz ich? Nie wyśmiewasz? Nie robisz im na złość?
- Czy cieszysz się z ich sukcesów, czy im nie zazdrościsz?
- Czy umiesz się z nimi dzielić tym, co masz?
- Czy stajesz w obronie słabszych?
Podziękuj Bogu za siebie, za wszystko, czym Bóg cię obdarzył - zdrowie, rozsądek, zdolności. Pomyśl:
- Czy dbasz o swoje zdrowie?
- Czy można na tobie polegać? Czy dotrzymujesz słowa?
- Czy jesteś prawdomówny?
- Czy nie przeklinasz?
- Czy dobrze wykorzystujesz czas, który Bóg ci daje - nie jesteś leniwy, nie marnujesz czasu przed telewizorem i komputerem?
- Czy oglądasz rzeczy (filmy) dobre dla ciebie?
- Czy wypełniasz swoje domowe i szkolne obowiązki?
ŻAL ZA GRZECHY
Przepraszam Cię, dobry Boże, że z powodu moich grzechów oddaliłem się od Ciebie. Żałuję bardzo za wszelkie zło, które uczyniłem - to, które pamiętam, i to, o którym już zapomniałem. Ty wiesz, że Cię kocham i chcę zawsze być blisko Ciebie. Panie Boże, bardzo chcę nie grzeszyć więcej i nie zasmucać Cię moim postępowaniem. Duchu Święty, daj mi moc wytrwania w dobrym. Pomóż mi dotrzymać mojego postanowienia. Amen.
